Samenwerken wat betekent dat voor jou?
Management Drives is een unieke methodiek die u concrete handvatten biedt in het benaderen van de ontwikkeling van individu, team en organisatie. De methodiek kent een integrale benadering van vraagstukken op het gebied van persoonlijk leiderschap, teamperformance en organisatieontwikkeling. De basis wordt daarbij gevormd door een online-vragenlijst waarmee de drijfveren van mensen in een werkomgeving in beeld worden gebracht. Dit beeld in de vorm van een profiel wordt weergegeven met 6 kleuren. Met dit basismateriaal wordt gewerkt aan het leiderschap van individu, team en organisatie. Management Drives heeft software, waarmee real-time, concrete inzichten kunnen worden weergegeven.
Mijn visie op teamsport/werken in een team; het begint bij jezelf!
Het beste team wint omdat het méér dan een team is en niet omdat het de beste spelers heeft. Je kunt pas richting bepalen en doelen halen als spelers van een team en staf in staat zijn om hun eigen ego ondergeschikt te kunnen maken aan het grotere geheel. Dus een goede samenwerking begint bij jezelf. Elk individu binnen een team moet de waarden van anderen kunnen waarderen en respecteren. Wat hiervoor nodig is, is om inzicht in jezelf te krijgen, in elkaar te hebben en dat er duidelijk is wat het doel en richting is waar je naartoe wilt samen. Hierdoor is er geen individuele strijd meer tussen elkaar, maar ben je een volwassen team en kun je pas echt het beste uit jezelf halen. En werk je op de meest effectieve manier samen om het hoogste haalbare resultaat eruit te halen.
Sport voorbeeld
Als je topsport bedrijft in een team vraagt dat weer andere dingen van je dan als je topsport bedrijft op individuele basis. Ik was clubspeelster bij Amsterdam en ik was speelster van het Nederlands elftal. Binnen beiden teams heerste een andere cultuur, was er een andere samenwerking en had ik zelf een andere rol met een andere taak en vroeg dat dus andere dingen van mezelf. Maar binnen dit team moet ik ook mezelf kunnen met je eigen krachten en valkuilen. Ik denk dat het vertrekpunt van samenwerken in een team dan ook moet zijn, wie ben ik als individu in dit team en hoe weerhoud jij je t.o.v. van een ander, van de teamcultuur en teamdoelen en accepteer en respecteer elkaar en vind samen de weg die leidt naar het gezamenlijke doel. Mijn waarden daarin zijn nu eerlijkheid, respect, integriteit, hard werken en samen.
Ik heb van 1998-2004 in het Nederlands elftal gespeeld en heb in deze periode 152 interlands gespeeld. In deze 6,5 jaar heb ik 2 verschillende coaches gehad. Van 98-2000 Tom van ’t Hek en van 2000-2004 Marc Lammers. Twee heel verschillende periodes, met een andere coach, met een andere teamcultuur, met andere doelen, met een andere rol voor mezelf en dus ook een andere samenwerking met het team en de staf.
In oktober 1998 kwam ik als 26-jarige bij het Nederlands elftal als een wat ‘oudere’ speelster, maar als een groentje op het gebied van internationaal hockey en dus nieuw in het team. Daarbij had ik een individuele uitdaging: faalangst. De faalangst was veel minder bij mijn clubteam Amsterdam. Daar was ik zeker van mijn plek, daar kreeg en had ik vertrouwen, daar kende de staf me, ik voelde me daar zeker en deed ik waar ik goed in was en presteerde ik dus goed. Bij het Nederlands elftal was ik totaal niet zeker van mijn plek, was ik met alles en iedereen bezig behalve met mezelf, had en voelde geen vertrouwen, presteerde ik ondermaats en kon ik een plekkie in de basis wel op mijn kont schrijven. Toen dacht ik dat dit niet terecht was, een jaar later was ik ervan overtuigd dat het terecht was.
Na een jaar waarin ik veel op de tribune zat of op de bank, weinig speelminuten maakte en dus weinig plezier beleefde, waarbij het team Europees Kampioen werd en zich plaatste voor de Olympische Spelen van Sydney en ik op de tribune de finale had gadegeslagen, ben ik me af gaan vragen of ik dit nog wel echt wilde….
JA was het antwoord, maar NEE niet meer op deze manier. Niet voor mezelf maar ook niet voor het team want op deze manier was het voor niemand leuk en was het voor niemand leuk en doelgericht. Wat was er nodig van mij om dit patroon te veranderen? En wat moest ik daarvoor gaan doen? Wat vroeg dit van mij? Ik ben intensief aan de slag gegaan met een Mental coach zowel bij haar als elke dag tijdens de trainingen. Oefenen, oefenen, oefenen op zoek naar verandering en ontwikkeling. Mijn doelgerichtheid, de focus en de structuur met daar bovenop het gevoel van zelfvertrouwen dat ik voelde gaf me genoeg reden om het lang vol te houden. 4 maanden later op het winter trainingskamp in Zuid-Afrika vielen alle puzzelstukjes samen. Ik kon me focussen op mezelf in mijn eigen rol en taak, ik had plezier, kon blij zijn voor de ander en voor het team en kon doordat ik beter speelde een meerwaarde zijn voor het team., ik kon genieten i.p.v. strijd te voeren met mezelf. Mijn uiteindelijke hoofdprijs was dat ik de selectie heb gehaald voor de Olympische Spelen in Sydney met een basisplaats op het middenveld en waar we uiteindelijk, niet naar onze verwachtingen een beetje teleurstellend brons wonnen. Wat voor mij voelde als goud!
Samenwerking met Tom van ’t Hek
Jij kwam eind 98 anderhalf jaar voor de spelen bij de selectie, als een zeer ervaren en erkende hoofdklasse speelster maar moest uiteraard wennen aan je positie in het nationale team. Je was onzeker over je eigen kunnen en nieuw in zo n groep word je ook niet direct zekerder in dat opzicht.
Lastig was je zeker niet, je werkte heel hard in vele opzichten aan jezelf om je plek te veroveren, je onzekerheid speelde je soms wat parten maar juist daar werkte je ook hard aan. Vanaf het moment van een vastere plek in het team ging alles gemakkelijker en werd je ook zekerder. Je was een dienend persoon, dat paste in die fase bij je, maar zeer teamgericht en plezierig om te mogen coachen. Van mij mocht je soms iets meer aan jezelf denken, maar in die periode was je zeer teamgericht, wat zeer goed was voor de balans.
Kortom ik denk met plezier terug aan die periode. Het eindresultaat als team viel tegen, de route was interessant, een route waarin jij door veel bereidheid energie in jezelf te stoppen grote stappen gemaakt hebt die je de jaren daarop ook hebt kunnen uitbouwen in het team!